بهبود نظام مند سیستم انتقادی از زیرساخت های عمرانی در راستای توسعه چارچوب برنامه ریزی و مدیریت شهرها، مطالعه موردی: شهر رودسر

در دهه های اخیر شهرهای ایران مانند بسیاری از شهرهای در حال توسعه دچار تحولات چشمگیری شده اند، به طوری که روند رشد شهرنشینی در پی تحولات اقتصادی و اجتماعی، موجب رشد لجام گسیخته و بی قواره شهرهای با نقش ملی و ناحیه ای گردیده که در اغلب شهرهای کشور ناشی از فقدان سیاست های مناسب ساخت و ساز و بی برنامگی در بهره برداری از زمین های شهری می باشد. شهر رودسر نیز مانند بسیاری از شهرهای کشور از تبعات این تحولات پرشتاب مصون نمانده است. مطالعات آماری نشان می دهند که جمعیت این شهر طی 50 سال اخیر نزدیک به 6 برابر شده که این رشد فزاینده جمعیت، گسترش بی رویه شهر را نیز در پی داشته است. این شهر با گسترش فیزیکی سریع تا محدوده های کشاورزی و حومه، طی این دوره، مشکلاتی از قبیل: اسکان گردشگرها و هضم پسماندهای تولید شده، ناکارآمدی فضای ساحلی، عدم وجود مجموعه های تفریحی همچون استخرهای شنا، مشکلات زیست- محیطی و کمبود امکانات زیرساخت را تجربه کرده است که این رخدادها نتیجه ضعف نظارت و برنامه ریزی مدیران شهری و عدم شکل گیری طرح ها و برنامه های بلندمدت و نظام مند جهت گسترش ساختار شهرنشین در این منطقه می باشد. در مطالعه حاضر با تحلیلی توصیفی به زوایای مختلف مدیریت و برنامه ریزی شهری در این شهر پرداخته شده است.

Keywords:

مدیریت شهری , رودسر , زیرساخت , برنامه ریزی شهری , توسعه شهرنشینی