رتبه بندی و سنجش اثر ارزش ویژه برند ، تراکنش مالی و الگوی LRFM بر ریسک اعتباری مشتریان بانکی

امروزه وام ها نقش اساسی در صنعت بانکداری دارند و با افزایش تعداد درخواست های وام از سوی افراد و با توجه به ریسک موجود در این فعالیت ها، ارایه روشی برای مدیریت این وام ها ضروری است. ریسک جزء ذاتی فعالیت های بانکی بوده و با توجه به محدودیت منابع مالی و تسهیلات در اختیار بانک، ارزیابی توان بازپرداخت مشتریان پیش از اعطای تسهیلات، یکی از مهمترین چالش های پیش روی سیستم بانکی کشور است. در مسیر تحقیق حاضر ابتدا به جمع آوری داده های تحقیق پرداخته شد سپس تصفیه و پردازش رکوردهای مشتریان جهت تعیین تعداد قابل استفاده از رکوردها انجام گرفت. در مرحله بعدی به منظور مشاهده پذیر نمودن ارزش ویژه برند مشتریان براساس رویکرد آکر پرسشنامه ای تدوین و در بین جامعه آماری تحقیق که شامل 826 نفر از اشخاص حقیقی و حقوقی که از تسهیلات یکی از بانک های جمهوری اسلامی ایران در سطح شعب شهر تهران استفاده نموده اند، توزیع گردید سپس با استفاده از آزمون انحنا معناداری اثر هر یک از متغیرها در توضیح ریسک اعتباری مورد آزمون قرار گرفت که نتایج مدل پیشنهادی نشان می دهد فراوانی ارتباط مشتریان توانسته است با بیشترین آنتروپی و توضیح دهندگی در رتبه نخست قرار گیرد و بعد از آن به ترتیب تراکنش مالی و ارزش ویژه برند در رتبه های دوم و سوم اهمیت ریسک اعتباری مشتریان بانکی قرار گیرند. ابزار مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل اطلاعات طی مراحل فوق، شامل نرم افزارهای، Microsoft Office Excel , SmartPLS , SPSS بود.

Keywords:

ارزش ویژه برند , تراکنش مالی , الگوی LRFM , ریسک اعتباری.