تبیین نقش خودرهبری در فساد اقتصادی مدیران حکومت اسلامی مبتنی بر سیره ی حضرت علی(ع)

معضل فساد مدیران خصوصا در زمینه ی مسائل اقتصادی امروزه معضلی فراگیر است. لذا باید برای درمان آن چاره ای اندیشیده شود. سه عامل حاکمیت، مردم، و خود مدیر در ایجاد و گسترش فساد نقش دارند. حکومت ما به عنوان حکومت اسلامی موظف به رجوع به سیره ی اهل بیت و الگوپذیری از آن است. همچنین سیره ی آنان در بحث حکومت داری قابل پیروی است. لذا در این پژوهش با روش تحلیلی-منطقی با رجوع به سیره ی حکومتی حضرت علی(ع) تلاش شده است دیدگاه ایشان در مورد نقش یکی از این سه عامل یعنی مدیر و ضعف خودرهبری او در ایجاد فساد اقتصادی استخراج و راهکارهای حضرت به صورت عملی ارائه شود.با توجه به پژوهش به عمل آمده میتوان گفت ضعف خودرهبری میتواند انگیزه ی فساد را در مدیران افزایش داده یا زمینه ی آن را فراهم کنند ؛ لذا راهکارها بر اساس کاهش انگیزه و از میان بردن زمینه تنظیم شده است. حضرت علی(ع) راهکارهای پیشگیری و مقابله را راهکارهای تفکیک ناپذیری میدانند؛ به این صورت که جدیت در پیشگیری نیاز به مقابله را کاهش میدهد و مقابله ی شدید انگیزه ی اتکاب فساد را می کاهد. از جمله مهمترین علل میتوان به حب مال و نفس به عنوان انگیزشی و ضعف باور، اخلاق، بینش، ویژگیهای اجتماعی و خانوادگی به عنوان زمینهای و از مهمترین راهکارها به عدم احتجاب و دوری از سرمایه داران به عنوان انگیزشی و ارتباط با خدا و علمای دین، ناظر دانستن مردم، انتخاب درست وزیر و اطاعت آگاهانه از مافوق به عنوان زمینه ای اشاره کرد.

تبیین نقش خودرهبری در فساد اقتصادی مدیران حکومت اسلامی مبتنی بر سیره ی حضرت علی(ع) Keywords:

حضرت علی(ع) , نهج البلاغه , حکومت اسلامی , مدیر , فساد اقتصادی