بررسی پارامترها و قدرت باروری اسپرم در موش هایی که تکامل جنینی در معرض تاموکسیفن قرار گرفته اند

سابقه و هدف: تاموکسیفن یک داروی غیراستروئیدی است که به طور عمده در درمان سرطان پستان و همچنین برای تحریک تخمک گذاری مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از بررسی حاضر، مطالعه پارامترهای اسپرم و قدرت باروری اسپرم در موش های بالغی است که مادران آنها طی دوره حاملگی تاموکسیفن دریافت کرده است . مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 30 سر موش ماده و 15 سر موش نر از نژاد NMRI ، برای عمل جفت گیری انتخاب شدند. بعد از جفت گیری موش های ماده بصورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. در هر گروه 15 موش قرار گرفتند. از روز 13 حاملگی، به مدت هفت روز، موش های گروه تجربی، داروی تاموکسیفن را با دوز mg/kg 5 دریافت کردند. بعد از زایمان ، نوزادان نر را جدا کرده پس از رسیدن به سن بلوغ (هفته 8 - 6 ) موش های بالغ با روش جابجایی گردنی کشته شدند و بعد از گرفتن اسپرم، پارامترهای اسپرم و قدرت باروری اسپرم بررسی و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و تست آماری t-test تحلیل شدند. یافته ها: مطالعات نشان داد که پارامترهای اسپرم، مورفولوژی اسپرم و قدرت باروری اسپرم ها در لوله های منی ساز تفاوت معنی داری داشتند. میانگین تعداد اسپرم ها در گروه کنترل 28 / 20 ± 83 / 50 میلیون و در گروه آزمایش 14 / 14 ± 60 میلیون بود و میانگین تعداد اسپرم ها در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود که این اختلاف معنی دار ا ست (P<0/001) . مقایسه آماری تعداد اووسیت های تقسیم شده و تخریب شده بدست آمده نشان داد که تفاوت در گروه های مختلف از نظر آماری معنی دار می باشد ( P<0/001). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که قرارگیری در معرض تاموکسیفن طی دوره تکاملی، می تواند باعث تغییرات در تعداد اسپرم ها، حرکت و قدرت باروری اسپرم ها گردد که در نتیجه می تواند منجر به ناباروری در موش نر گردد.

Keywords:

تاموکسیفن , پارامترها , باروری