مطالعه اثرات بهداشتی و غذایی پلاستیک پلی آمید بر سلامتی جامعه

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 558

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRMMED22_266

تاریخ نمایه سازی: 19 آبان 1398

Abstract:

سابقه و هدف: پلی آمید در بسته بندی پلاستیکی ( 1928 ) توسط شرکت دو پونت به بازار معرفی شد. از ویژگی های خود پلی آمید وزن مخصوص ( 3gcm1/13 – 1/04) و نقطه ذوب C0220 و تحمل استریلیزاسیون ( OC150 – 513) در مواد غذایی است. PA ، 6 از متداول ترین نایلون ها در لفاف های بسته بندی مواد غذایی است که ویژگی های بازدارندگی از گاز، مقاومت در برابر گرما، سوراخ شدن، نفوذ روغن، مواد معطر و گازها در آن قابل توجه است. PA قابل امتزاج با PVC ( غیرقابل نفوذ به گازها )، با PE ( تهیه فیلم کوپلیمریزه برای بسته بندی سوسیس و کالباس ) و یکی از چهار لایه سازنده بسته بندی های تتراپک ( لایه در تماس مستقیم با شیر) می باشد. تحمل سرما تا منهای C070 و مقاومت در برابر ترک. روش پژوهش: جستجوی منابع الکترونیکی در پایگاه داده های اطلاعاتی Medline Pubmed, Science Direct, ProQuest, SID, ISI web science, IranMedex, Scopus, PubMed, ISC بدون هر گونه محدودیت زمانی و به دو زبان فارسی و انگلیسی. یافته ها: PA یکی از پرمصرف ترین پلیمرها در صنایع غذایی جهان است. امتزاج نمودن pA یا برخی مواد پلاستیکی باعث افزایش شفافیت PA شده و نفوذپذیری اکسیژن را به مراتب افزایش می دهد. خاصیت ضد باکتریایی در محیط های آبی با افزایش غلظت و زمان تماس رابطه مستقیم نشان داده است. با سیلوس سوبتیلیس (عامل یک نوع فساد در نان) و سالمونلا تیفی (عامل بیماری حصبه) در زمان های تماس 30،50،60 و 20 دقیقه و کلستریدیوم پر فرژنس( عامل مسمومیت غذایی) در زمان 60 دقیفه، 100 درصد از محیط آبی حذف شدند. هر چه قدر گروه های انتهایی آمینی بیش تر باشد خاصیت باکتری کشی بیشتر است. از خطرات مهم زیست تخریب پذیری پایین و چسبیدن به مواد غذایی در (C0190-180 )، گرانی و افزایش نفوذ پذیری اکسیژن می باشد. نتیجه گیری: مهاجرت (میزان سرطان زایی) به داخل مواد غذایی در حد صفر و از بقیه پلاستیک ها کم تر است.

Authors

رومینا شاهسواری

دانشجوی کارشناسی بهداشت عمومی دانشکده بهداشت علوم پزشکی مازندران

حبیب واحدی

دکترای تخصصی تکنولوژی مواد غذایی، عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت علوم پزشکی مازندران، گروه علوم پایه و تغذیه