مقایسه کارایی نانورس اصلاح شده با سورفکتانت کاتیونی در حذف سم دیازینون از محلول های آبی

صنعتی شدن کشاورزی و افزایش بی رویه استفاده از سموم آفت کش و کودهای شیمیایی در دهه های اخیر باعث افزایش آلودگی منابع آب به این آلاینده های نوظهور شده است. سم آفت کش دیازینون، به جهت تاثیر بر طیف وسیعی از حشرات و همچنین ارزان قیمت بودن آن، یکی از پرمصرف ترین سموم مورد استفاده در کشاورزی است. در این پژوهش، امکان استفاده از جاذب نانورس مونت موریلونیت اصلاح شده با سورفکتانت کاتیونی تترادسیل تری متیل آمونیوم کلراید (به عنوان جاذب ارزان قیمت و در دسترس) برای حذف دیازینون از محیط های آبی مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای آزمایشگاهی pH، دوز جاذب، غلظت های اولیه دیازینون و زمان تماس به عنوان متغیرهای موثر در آزمایش های ناپیوسته حذف انتخاب شده و اثرات آن ها بر روی فرآیند جذب سطحی مطالعه شد. نتایج به دست آمده نشان داد حداکثر حذف دیازینون با نانورس مونت موریلونیت اصلاح شده در غلظت 25 میلی گرم بر لیتر در حجم 50 میلی لیتر پس از زمان 60 دقیقه در حضور 0/8 گرم جاذب و pH برابر 6 به دست آمد. نتایج نشان داد که حذف دیازینون با استفاده از جاذب نانورس مونت موریلونیت اصلاح شده با سورفکتانت کاتیونی از ایزوترم فروندلیج و سینتیک مرتبه دوم تبعیت می کند.

Keywords:

نانورس , نانورس اصلاح شده با سورفکتانت کاتیونی , دیازینون , مدل سازی جذب.