نقش میانجی سرمایه اجتماعی در رابطه سرمایه روان شناختی و کارآفرینی سازمانی

هدف پژوهش، بررسی نقش میانجی سرمایه اجتماعی در رابطه سرمایه روان شناختی و کارآفرینی سازمانی است. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی می باشد و از نظر روش شناسی توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل 50 نفر کارکنان اداره بهزیستی شهرستان بجنورد  می باشد. نمونه گیری به روش تمام شماری انجام شد. داده­ها توسط پرسشنامه های سرمایه روان شناختی لوتانز (2007) با ضریب پایایی (آلفا=85/0)، پرسشنامه کارآفرینی سازمانی هیل (2003) با پایایی (آلفا=85/0) و پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) با پایایی (آلفا=93/0) جمع آوری شد. پرسشنامه ها دارای روایی صوری و محتوایی می باشند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss 16 و Amos تحلیل شدند. تحلیل آماری  نشان داد که رگرسیون نمرات متغیر پیش­بین به طرف متغیرکارآفرینی سازمانی معنی دار است در نتیجه بین سرمایه روان شناختی با کارآفرینی سازمانی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین ابعاد سرمایه اجتماعی (همکاری، روابط، اعتماد و فهم متقابل)، شرایط ورود به معادله نهایی رگرسیون برای توضیح تغییرات کارآفرینی سازمانی را دارا هستند؛ بنابراین بین سرمایه اجتماعی با کارآفرینی سازمانی کارکنان اداره بهزیستی شهرستان بجنورد رابطه معناداری وجود دارد.همچنین نمرات متغیرهای پیش­بین (سرمایه روان شناختی و مولفه های آن) به طرف متغیر وابسته (سرمایه اجتماعی) از نظر آماری معنی دار است؛ بنابراین بین سرمایه روان شناختی با سرمایه اجتماعی کارکنان اداره بهزیستی شهرستان بجنورد با سطح معناداری 001/0رابطه معنادار وجود دارد. همچنین نتایج به دست آمده از تحلیل مسیر نقش واسطه ای سرمایه اجتماعی در رابطه سرمایه روان شناختی و کارآفرینی سازمانی اداره بهزیستی شهرستان بجنورد را مورد تایید قرار داد.