پهنه بندی کیفی آب زیرزمینی با استفاده از روش کوکریجینگ (مطالعه موردی: دشت داراب)

هدف از این تحقیق پهنه بندی کیقیت آب زیرزمینی دشت داراب در استان فارس می باشد. به این منظور از اطلاعات شوری آب 71 چاه در فصول مختلف سال آبی 1397-1396 استفاده شده است. آنالیز داده ها در محیط GIS انجام شده است و از روش کوکریجینگ در این نرم افزار برای تهیه نقشه های پهنه بندی استفاده شده است. بعنوان یک هدف فرعی سعی شده است که تاثیر متغیر ثانویه در دقت نتایج حاصله ارزیابی گردد، لذا از سه متغیر هدایت الکتریکی آب زیرزمینی در بهار1397، زمستان و پاییز 96، بعنوان متغیر ثانویه در مدل سازی زمین آماری استفاده و نتایج حاصله مقایسه شده اند. نتایج اعتبارسنجی و تست مدل ها نشان می دهد که تفاوت قابل توجهی بین آنها وجود ندارد، لذا می توان گفت که در استفاده از روش کوکریجینگ، از هر یک از متغیرهای مورد اشاره می توان بعنوان متغیر ثانویه استفاده کرد. همچنین نتایج پهنه بندی نشان میدهد که هدایت الکتریکی آب زیرزمینی در جهت شمال به جنوب دارای روند افزایشی شدید و در جهت شمال غربی به جنوب شرقی تقریبا ثابت و یا دارای تغییرات اندک است. نقشه های واریانس خطا نیز نشان می دهند که میزان خطا در مناطقی که هدایت الکتریکی آب زیرزمینی کم است، نسبتا کم و در مناطقی که هدایت الکتریکی آب زیرزمینی زیاد است، قابل توجه می باشد.

Keywords:

کیفیت آب زیرزمینی , زمین آمار , روش کوکریجینگ , نیم تغییر نمای متقابل