اثر 12 هفته تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی بربرخی شاخص های آمادگی جسمانی-حرکتی و قلبی عروقی کشتی گیران جوان ؛ عنوان مکرر: اثر تمرین ترکیبی بر شاخص های بدنی کشتی گیران
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 908
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPORTC03_028
تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1398
Abstract:
زمینه و هدف: تمرین ترکیبی استقامتی- مقاومتی سازگاری های ویژه ای را در کشتی گیران جوان به وجود می آورد. هدف تحقیق بررسی اثر 10 هفته تمرین استقامتی-مقاومتی بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی-حرکتی و قلبی-عروقی در کشتی گیران جوان بود. روش بررسی: آزمودنی ها 30 نفر از کشتی گیران اوزان هشت گانه کشتی آزاد و فرنگی ( سن 2/1±19/63 سال، قد 5/12±175/63 سانتیمتر و وزن 18/42±81/46 کیلوگرم ) بودند که موفق به کسب مقام اول تا سوم استانی شده و به اردوهای تیم ملی کشتی ایران دعوت شدند. از میانگین ± انحراف معیار و تی تست وابسته برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: 10 هفته تمرین استقامتی- مقاومتی، فاکتورهای تعداد ضربان قلب استراحت، زمان دوی نیمه استقامت 8 دقیقه ای، زمان دوی سرعت 20 متر، تعداد ضربان قلب در تست پله، بارفیکس، مسافت پرتاب توپ مدیسن بال، دراز و نشست افقی، دراز و نشست عمودی معکوس، 9×4 متر، تست ایلینویز، پارالل، تعداد طناب زدن در 5 دقیقه، پرش طول، پرش طرفین ( 1 دقیقه )، زمان ایستگاهی 1، 2، 3 و 5، شنا در سطح افقی (1 دقیقه )، انعطاف پذیری و مسافت بالا و پایین رفتن از طناب 5 متری را در کشتی گیران جوان به طور معنی داری بهبود داد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه 10 هفته تمرین استقامتی-مقاومتی متغیرهای آمادگی جسمانی و قلبی- عروقی را در کشتی گیران جوان بهبود داد، به کشتی گیران، مربیان و متولیان امر ورزش کشتی از جمله فدراسیون کشتی، هیات های استانی و شهرستانی کشتی، مدارس و اولیاء توصیه می شود جهت حفظ و افزایش آمادگی جسمانی و قلبی- عروقی از نتایج تحقیق حاضر بهره گیرند.
Keywords:
Authors
پیمان بهادری
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
مهدی پهلوانی
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سراب، سراب، ایران
آمنه پوررحیم قورقچی
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
سارا ارجمند زرگر
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
مصطفی پیغامی
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران