طراحی رژیم جریان مطلوب اکوهیدرولیکی برای حفظ پتانسیل اکولوژیکی رودخانه جاجرود

جریان اکوهیدرولیکی پایه و اساس حفاظت از زیستگاه ماهیان رودخانه ای و اکوسیستمهای آبی است. در این مطالعه روشهای هیدرولوژیکی تنانت، جریان پایه آبزیان و محدوده تغییرپذیری به منظور برآورد حداقل جریان اکولوژیکی و مدل شبیه سازی زیستگاه PHABSIM جهت حفظ پتانسیل اکولوژیکی رودخانه جاجرود مورد محاسبه و ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج این تحقیق، حداقل و حداکثر جریان اکوهیدرولیکی رودخانه جاجرود با استفاده از مدل PHABSIM به ترتیب برای ماه مهر و اردیبهشت معادل 1/13 و 15/63 مترمکعب برثانیه، با میانگین دبی سالانه 3/78 مترمکعب بر ثانیه بایستی در طول رودخانه جاجرود برای حفظ شرایط مطلوب و محافظت از اجزای اکوسیستم رودخانه برقرار باشد. همچنین در این پژوهش، روش تنانت با میانگین دبی پیشنهادی 0/99 مترمکعب بر ثانیه، نمیتواند انتخاب درستی برای تعیین جریان حداقل برای حفظ محیط اکولوژیکی در رودخانه مورد مطالعه باشد. بدیهی است روشهای تنانت، جریان پایه آبزیان و محدوده تغییرپذیری همواره مقدار کمتری نسبت به روش شبیه سازی زیستگاه فراهم مینمایند. با استفاده از مدل شبیه سازی زیستگاه میتوان، مناطق بهینه برای زیست ماهی را با توجه به تاثیر عوامل غیرزیستی (فیزیک زیستگاه) در رودخانه تعیین کرد و از آن برای مدیریت اکوسیستم رودخانه و تخمین رژیم جریان اکولوژیکی بهره گرفت.

Keywords:

جریان اکوهیدرولیکی , رودخانه جاجرود , مطلوبیت زیستگاه , شبیه سازی زیستگاه , روشهای هیدرولوژیکی.