تاثیر فصول مختلف بر برخی متابولیت های گیاه استویا در استان بوشهر

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 405

This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CCNS01_074

تاریخ نمایه سازی: 11 آذر 1398

Abstract:

بیان مساله: علم پیشرفته بیوتکنولوژی، نسل جدیدی از شیرین کننده های طبیعی را به منظور استفاده در مراکز صنعتی و مصارف خانگی عرضه نموده است. با بکارگیری این علم امکان استفاده تجاری از شیرین کننده طبیعی استویا به عنوان یک عامل شیرین کننده فاقد کالری فراهم آمده است.هدف پژوهش: با توجه به شرایط آب و هوایی بوشهر و اهمیت ترکیبات، ساختار و خواص درمانی و مصارف پزشکی استویا و شرایط خاص پرورش استویا پژوهشی با حمایت مالی مرکز رشد دشتی به منظور بررسی امکان پرورش این گیاه در استان بوشهر و همچنین استخراج مواد موثره آن مورد بررسی قرار گرفت.روش و چگونگی انجام پژوهش: بعد از آماده سازی زمین و تسطیح آن عمل کشت با فواصل معین انجام گردید. 4 بار ویژگی های رویشی و متابولیتهای اصلی این گیاهان در چهار فصل متوالی اندازه گیری شدند و میانگین داده های هر فصل از نظر آماری با همدیگر مقایسه گردید. داده برداری از گیاهان کشت شده به طور متوسط از 3 گیاه انجام شد. برای مقایسه میانگینهای حاصل در صفات مختلف از آزمون دانکن در سطح احتمال پنج درصد استفاده شد.یافته ها و نتیجه گیری: بررسی سازگاری این گیاه در 4 فصل متوالی نشان داد که امکان کشت این گیاه در سه فصل از سال و همچنین امکان برداشت 3 چین اقتصادی در سال وجود دارد. در کل نتایج نشان داد که گیاه استویا به منطقه مورد پژوهش در سه فصل سازگار است، و میتوان آن را در سطح گسترده کشت نمود. گیاه استویا تا فصل سوم از نظر عملکرد و میزان مواد موثره یعنی پاییز بازدهی اقتصادی دارد و در زمستان نه تنها از عملکرد پیکر رویشی گیاه کاسته میشود، بلکه از کمیت و کیفیت مواد موثره آن نیز کاسته می شود. بررسی درصد گلیکوزیدهای استویوزید و ربادیوزید استویا در فصول مختلف نشان داد که میزان این ترکیبات در فصل بهار از سایر فصول بالاتر بود.

Authors

غلامرضا عبدی

استادیار گروه بیوتکنولوژی پژوهشکده خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر

محمد هدایت

استادیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر