بررسی رابطه سطح شادکامی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان پایه هشتم ناحیه یک شهر رشت

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سطح شادکامی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه هشتم اجرا گردید جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه هشتم ناحیه یک شهر رشت که در سال تحصیلی1398-1397مشغول به تحصیل بوده اند که ازتعداد 1500نفر دانش آموز دختر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با استفاده از جدول مورگان تعداد 320 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش سیاهه سطح شادکامی مونش) 2000 ( و سیاهه خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان) 1999 ( بود.. نتایج نشان داد که بین سطح شادکامی باخودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد . یافته ها نشان داد که سطح شادکامی توان پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی را دارد .

Keywords:

سطح شادکامی , خودکارآمدی تحصیلی , دانش آموزان پایه هشتم