بهبود فرآیند اعمال تغییرات مهندسی با استفاده از متدولوژی شش سیگما

تغییرات به عنوان یک امر اجتناب ناپذیر در فرآیند تولید می باشد. در صنعت خودرو، به منظور ارتقای موقعیت محصولات در بازار،تغییرات مهندسی بر روی قطعات و مواد تشکیل دهنده محصولات اعمال می گردد. به هر نسبت که تنوع محصولات تولیدی افزایش یابد، به همان نسبت به تعداد تغییرات مهندسی افزوده می گردد. سالانه برای هر خودرو حدود 200 مورد تغییرات مهندسی اعمال می گردد، که معمولا برای محصولات جدید تغییرات از این تعداد هم بیشتر می باشد. معمول ترین تغییرات مهندسی که اتفاق می افتند، عبارتند از: تغییر مواد اولیه مصرفی، تغییر مشخصات فنی قطعات، تغییر ضریب مصرف قطعات، تغییر منبع تامین برای قطعات برونسپاری شده، تغییر نحوه تولید قطعات، حذف یک یا چند قطعه از محصول یا اضافه شدن یک یا چند قطعه به محصول. اعمال صحیح و به موقع تغییرات نیازمند هماهنگی میان کلیه عوامل درگیر در فرآیند تولید شامل واحدهای ستادی و خطوط تولید و نیز تامین کنندگان می باشد. بنابر این، هر گونه ناهماهنگی و یا عدم اعمال به موقع تغییرات موجب افزایش هزینه انبارداری، ناشی از ایجاد اقلام راکد یا مازاد در انباراز یک سو، و افزایش ریسکها و هزینه های تولید، حاصل از کسری یا توقف خط تولید ناشی از عدم تامین به موقع تجهیزات، مواد و قطعات جدید از سوی دیگر، می گردد. این مقاله نشان می دهد که چگونه با بکارگیری متدولوژی شش سیگما و بازنگری فرآیند اعمال تغییرات مهندسی، علاوه بر احیای سرمایه موجودی راکد انبار، حاصل از اعمال تغییرات مهندسی گذشته، از تحمیل هزینه های هنگفت غیرضروری به شرکت ایران خودرو، هنگام اعمال تغییرات مهندسی جدید، به نحو موثری جلوگیری به عمل آمده است.

Keywords:

تغییرات مهندسی , صنعت خودرو , هزینه تولید , شش سیگما