تحلیل فن شناسی و آسیب شناسی عمارت تاریخی جمشیدی

عمارت تاریخی منسوب به جمشیدی یکی از خانه های دوره پهلوی اول می باشد که در بافت میانه شیراز واقع شده است. این بنای تاریخی سالها کاربری آموزشی داشته و پس از آن بمدت 15 سال متروکه و به موجب آن در معرض آسیب های زیادی قرار می گیرد. مقاله حاضر درصدد است تا فرآیند تهیه طرح جامع مرمتی این عمارت تاریخی را در مراحل بسترسازی و تدارک اولیه شامل: مستندنگاری، مطالعات تاریخی، فن شناسی و آسیب شناسی که پیش نیاز مرمت و احیاء هر ابنیه تاریخی می باشد را تشریح کند. در این راه تلاشی حداکثری برای ارائه طرح های مقاوم سازی بنا و الگوپذیری صحیح از راهکارهای مفید مرمت در دیگر کشورهای پیشرو با رعایت قوانین و منشورهای مرمت جهانی صورت گرفته و کوشش شده تا جان کلام به شکل درستی منتقل شود. مرمت و حفاظت عمارت تاریخی جمشیدی فقط در انجام مراقبت ها و دخالت های فنی خلاصه نشده ؛ در واقع شناخت یکی از مهمترین ابزارهای حفاظتی آن بود که از پژوهش آغاز و به معرفی رسید و تداوم یافت. موفقیت سیاستها و برنامه های مرمت شهری، در صورت فراهم بودن شرایط اجتماعی و اقتصادی و امکانات اجرائی مناسب، در گرو بکارگیری درست دانش فنی است و وجود دانش تخصصی مدون و مطالعات کافی و شناخت از بنا از مهمترین عوامل مرمت شهری موفق می باشد.

Keywords:

معماری پهلوی اول , عمارت تاریخی , طرح مرمتی , حفاظت , احیاء