تحلیل زمینه گرایی کالبدی در معماری سنندج و نقش آن بر طراحی مراکز فرهنگی

احیای ارزش های هر سرزمین در گرو شناخت و تلاش در راستای تقویت آن می باشد. در این میان لازم است تا الگوی معماری ایرانی- اسلامی به عنوان یکی از غنی ترین سبک های معماری جهانی ، در این زمینه توانمند بوده و متناسب با نیازها و سلایق زندگی معاصر شکل گیرد در این راستا طراحی و عملکرد فرهنگسراهای هنر به عنوان پایگاه هنری و فرهنگی می تواند تاثیر بسزایی داشته باشد. در این راستا ، پژوهش حاضر با هدف تحلیل جایگاه فرهنگستان های هنر بر حفظ و ارتقای ارزش های معماری ایرانی اسلامی و با بهره گیری از روش تحلیلی توصیفی صورت پذیرفته است. تلاش این مقاله بر بیان هر چه ملموس تر تاثیر معماری زمینه گرا بر بافت های بکر و در نهایت رسیدن به راهکارهایی جهت طراحی در تناسب هر چه بیشتر با بافت است. در این پژوهش سعی شده است با توجه به اهمیت ارزش های سایت و زمین به عنوان بستر شکل گیری تمدن ها، به نقش معماری زمینه گرا در اثر خلق شده به عنوان یکی از مهم ترین شاخصه ها پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که عناصری چون فرم و شکل - مقیاس - تناسبات - جزیات مصالح- بافت رنگهاهندسه- دسترسیها جهت گیری- چشم اندازها و پرسپکتیو- توپوگرافی محل - وضعیت پوشش گیاهی- بافت شهری شامل میزان تراکم بناها- خیابان ها و پیاده روها و نسبت آنها با یکدیگر - جنس مصالح- ترکیب بندی مصالح بر زمینه گرایی کالبدی تاثیر گذار خواهند بود.

Keywords:

فرهنگستان هنر , زمینه گرایی , سنندج