نقش فضاهای زیرسطحی در دستیابی به توسعه شهری پایدارمطالعه موردی: شهر مشهد

بهدنبال تغییر و تحولات شهری در دوران اخیر و پیدایش نیازهای جدید، فضاهای زیرسطحی بهعنوان یکی از محورهای بااهمیت در شهرسازی مطرح شده است. چگونگی استفاده از فضاهای زیرسطحی شهری در نقاط مختلف جهان بر حسب ویژگیها و شرایط مختلف، متفاوت میباشد. فضاهای زیر سطحی مزایای فراوانی از جمله توسعه اقتصادی، حفاظت از محیطزیست و به حداقل رساندن آثار منفی زیستمحیطی، ایمنی و امنیت، تقویت شبکه پیاده و افزایش ارتباطات اجتماعی، تامین کاربریهای مورد نیاز، استفاده کارا از فضاهای موجود و صرفهجویی در مصرف انرژی دارند و با توجه به اینکه این فضاها با بسیاری از اصول و استراتژیهای توسعه پایدار همگام و همسو میباشند، از آنها بهعنوان عواملی در جهت پایداری شهرها یاد شده است. شهر مشهد یکی از نمونههای موجود در این خصوص میباشد که پروژه گسترش حیات شهری در ترازهای زیرسطحی بافت پیرامون حرم مطهر در آن در حال تهیه و اجرا است. در این راستا بهمنظور بررسی ارتباط میان پایداری و بکارگیری فضاهای زیرسطحی، معیارها و شاخصهای پایداری مرتبط با فضاهای زیرسطحی از دستور کار 21 که از جمله مهمترین اسناد مرتبط با پایداری است، در شش بعد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، زیستمحیطی، مدیریتی، کالبدی و حمل و نقل استخراج شده و با اصول بکارگرفته شده در پروژه زیرسطحی شهر مشهد، مقایسه شده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که اغلب شاخصهای مرتبط با پایداری فضاهای زیرسطحی در این طرح مورد توجه قرار گرفته و بهعبارت دیگر، این طرح در ایدهها و برنامههای خود در راستای پایداری حرکت نموده است.

Keywords:

توسعه پایدار , دستور کار 21 , فضاهای زیرسطحی , شهر مشهد , معیار , شاخص