تاثیر انواع محیط کشت MS و N6 و هورمون های اکسینی و سیتوکینینی بر باززایی لاین ها ی گندم نان از ریزنمونه کولئوپتیلی
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 877
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMS-6-2_006
تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1398
Abstract:
بهینهسازی کشت بافت برای فرآیند انتقال ژن و تهیه گیاهان عاری از بیماری باکتریایی و ویروسی لازم و ضروری است. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه بیوتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در سال 1395 انجام گرفت. در گندم از ریزنمونه های مختلفی نظیر گل آذین، جنین نارس و جنین بالغ برای کشت بافت استفاده شده است. یکی از معایب مهم گیاهان تکلپهای این است که وقتی از جنین بالغ به عنوان ریزنمونه استفاده میشوند فراوانی باززایی از کالوس در مقایسه با جنینهای نابالغ کاهش مییابد. در این آزمایش برای باززایی گیاه گندم از دو نوع محیط کشت MS و N6 و از هورمونهای اکسینی و سیتوکینی متفاوت روی ریزنمونههای کولئوپتیلی استفاده شد. ارزیابی نتایج نشان داد که بهترین ژنوتیپ برای باززایی C-D-9 و در بین هورمونهای سیتوکینی مختلف بهترین هورمون BAP حاوی 2 میلی گرم در لیتر و در بین هورمونهای مختلف اکسینی بیشترین باززایی در محیط کشت حاوی 1میلیگرم در لیتر IAA بههمراه 1میلیگرم در لیتر BAبه دست آمد. در محیط کشتهای مختلف MS، بالاترین میزان باززایی مربوط به محیط کشت MS(3) و در محیط کشت مختلف N6 بالاترین میزان باززایی مربوط به محیط کشت N6(3) بود. مقایسه محیط کشت MS با N6 در باززایی لاینها گندم نشان داد که محیط کشت MS نسبت به N6 بهتر عمل میکند.
Authors
علی اکبر غلامی
گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز
علیرضا تاری نژاد
گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز