رشد ناموزون و زیاده از حد شهرنشینی ایران در چند دهه اخیر سبب شده
مشکلات زیست محیطی بصورت روز افزون افزایش یابد و سلامت مردم را بیشتر تهدید کند و از طرف دیگر توسعه فضای سبز شهری با مشکل مواجه شود . در چنین وضعیتی استفاده از حداقل امکانات به نحوی که حداکثر بهره گیری ممکن را داشته باشد ایده آل است . درسطح شهر فضاهای بسیاری وجود دارند که قابلیت احداث فضای سبز عمودی را دارند . این گونه سطح سبز علاوه بر تمام فوایدی که فضای سبز معمولی ( که شامل تلطیف هوا ، کاهش آلودگی هوا و... ) داراست ، عامل مهمی که درکاهش آلودگی صوتی محسوب میشود ( بعنوان یک دیواراکوستیک بین فضاهای طرفینش نقش ایفا می کند و ارتعاشات صوتی را جذب کرده دامنه شدت آنرا کاهش می دهد ) . از لحاظ زیبائی شناسی نیز یک سطح عمودی با
پوشش گیاهی به مراتب جلوه بیشتری نسبت به یک سطح افقی دارد . علاوه برایندرجائی که این سطح یک منظره ناخوشایند را استتار می کند ، باعث کاهش آلودگی بصری می گردد . در این مقاله سعی شده تا با بررسی جنبه های گیاهشناسی و زیبایی شناسی پوشش های گیاهی مناسب راه را برای استفاده هرچه بیشتر
سطوح عمودی سبز در فضاهای شهری باز نماید و قدمی دیگر در راه
توسعه پایدار منظر شهریی بردارد .