بررسی اثر رایحه درمانی بر میزان اضطراب و درد بیماران: یک مطالعه مروری سیستماتیک

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 474

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_167

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

Abstract:

زمینه و هدف: جراحی از هر نوعی که باشد به منزله ی تهدیدی برای تمامیت بدن محسوب می شود. با وجود تمام پیشرفت هائی که در سالیان اخیر در روش های بیهوشی و جراحی حاصل شده است، اضطراب قبل از عمل همچنان به قوت خود باقی است و به عنوان معمول ترین احساس بیماران قبل از عمل جراحی مطرح است. رایحه درمانی به عنوان یکی از روش های غیر داروئی جهت کنترل میزان اضطراب استفاده می شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر رایحه درمانی بر میزان اضطراب و درد در اعمال جراحی مختلف می باشد.مواد و روش ها: با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی اسکوپوس، پاب مد، مگیران و موتور جستجوگر گوگل اسکولار مطالعات با کلیدواژه های رایحه درمانی، اضطراب، درد، عمل جراحی و به زبان انگلیسی aromatherapy, pain, anxiety, surgery مورد جستجو قرار گرفتند و 92 مقاله بررسی شد که پس از بررسی توسط محقق دوم و حذف موارد تکراری و با بررسی عنوان و چکیده در نهایت 16 مقاله از سال 2000 تا 2019 برای بررسی نهائی انتخاب شدند.یافته ها: در بررسی های صورت گرفته مشخص شد که رایحه درمانی با اسطوخودوس، بهارنارنج، مریم گلی، گل شمعدانی و گل محمدی بر کاهش درد و اضطراب موثر هستند همچنین مشخص شد که رایحه درمانی بر میزان اضطراب در بخش های بستری و ویژه موثر است. اما در مواردی نیز اثر رایحه درمانی بر میزان اضطراب به اثبات نرسیده که از نظر این محققین نیاز به انجام مطالعات بعدی با حجم نمونه بیشتر و غلظت های مناسب تر رایحه ضروری است. در مورد تاثیر رایحه درمانی بر میزان درد نیز نتایج متناقضی وجود داشت از نظر این محققین با توجه به عدم توافق در برخی موارد انجام مطالعات بیشتر ضروری و لازم است.بحث و نتیجه گیری: پس از بررسی های صورت گرفته مشخص شد که رایحه درمانی روشی ارزان، بدون عارضه و در دسترس است که می تواند بر روی اضطراب و درد تاثیر داشته باشد. با توجه به مطالعات موجود در این زمینه انجام مطالعات با متدولوژی قوی تر لازم است.

Authors

سارا رحیمی

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجوئی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.

وحید رحمانی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجوئی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

بهزاد غلام ویسی

کارشناس ارشد اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامائی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران