تاثیر جیره مخلوط کامل و تغذیه جداگانه علوفه و کنستانتره در بزهای نژاد سانن

این پژوهش به منظور بررسی اثرات دو روش خوراک دهی (جیره مخلوط کامل و تغذیه آزاد علوفه و کنستانتره) بر مصرفخوراک روزانه، تولید گاز آمونیاک سالن پرورش و وضعیت سلامت حیوان (بروز اسهال، آبریزش بینی، تلفات، خونریزیزیرپوستی، شکمبه آبکب و تخریب پرز شکمبه) در بزهای نژاد سانن آبستن انجام پذیرفت. تعداد 40 راس بز ماده در دوگروه (تیمار) قرار داده شدند. در تیمار اول (تغذیه آزاد علوفه و کنستانتره) دام ها به شکل آزاد تغذیه شدند. در تیمار دوم(جیره مخلوط کامل (TMR) در اختیار دام ها قرار داده شد. پژوهش برای مدت زمان یک ماه انجام گرفت و در 14 روزآخر آزمایش نمونه برداری انجام شد.خوراک مصرفی و باقیمانده خوراک روزانه برای تعیین خوراک مصرفی وزن گردید. درزمان نمونه برداری مقدار آمونیاک سالن اندازه گیری شد. بروز اسهال، آبریزش بینی و تلفات، خونریزی زیرپوستی، شکمبهآبکی و تخریب پرز شکمبه مورد بررسی قرار گرفت. ماده خشک مصرف شده در تغذیه آزاد در مقایسه با جیره مخلوطکامل بیشتر بود (P=0/0001). در تغذیه آزاد دام ها مقدار کنستانتره بیشتری نسبت به علوفه مصرف کردند و در اینبین مصرف کاه گندم کمتر بود. در جیره مخلوط کامل مقدار گاز آمونیاک کمتر از جیره تغذیه آزاد بود (P> 0001).تغذیه آزاد سبب افزایش موارد اسهال، آبریزش بینی و تلفات در آزمایش گردید. دام های تلف شده، کالبدشکافی شدند ومشخص شد که به ترتیب تعداد 6، 9 و 6 راس بز دارای علائم خونریزی زیرپوستی، شکمبه آبکی و تخریب پرز شکمبه بودند. در کل در روش با استفاده از روش جیره مخلوط کامل مقدار گاز آمونیاک تولیدی در سالن پرورش کاهش یافت وهیچگونه اختلالاتی مشاهده نشد. بنابراین برای این مرحله از پرورش بز استفاده از جیره مخلوط کامل در مقایسه با روشتغذیه آزاد می تواند مناسب تر باشد.

Keywords:

بز سانن , جیره مخلوط کامل , شکمبه , آمونیاک