ارزیابی مدل مایک 21 در تخمین آبشستگی اطراف تکیه گاه پل

روش های موجود جهت تخمین آبشستگی تکیه گاه پل بسیار متعدد بوده و هر کدام به عوامل متعدد بستگی داشته و در شرایط مختلف توسعه یافته اند. از طرفی امروز استفاده از مدل های عددی جهت شبیه سازی پدیده های مهندسی از جمله هیدرولیک و آبشستگی روشی مرسوم می باشد. لذا داده های آزمایشگاهی آبشستگی در دو نوع تکیه گاه یکی با دیواره قائم و دیگری با دیواره بالی شکل با نتایج مدل عددی مایک 21 مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که مدل مایک 21 دقت قابل قبولی در برآورد عمق آبشستگی دو نوع تکیه گاه ذکر شده دارد. به طوری که بیشینه خطا در برآورد عمق بیشینه آبشستگی در دماغه تکیه گاه با دیواره قائم و بالی شکل به ترتیب 0/5 و 13/6 درصد می باشد. همچنین با استفاده از شبیه سازی عددی می توان آبشستگی و توپوگرافی بستر را در هر گام زمانی دلخواه دانست. این در حالی است که فرمول های موجود تنها عمق آبشستگی نهایی در دماغه تکیه گاه را پیش بینی می کنند.

Keywords:

آبشستگی , تکیه گاه پل , دیواره قائم , دیواره بالی شکل , مایک 21