آسیب شناسی و تحلیل میزان رضایتمندی ساکنان شهری از بلندمرتبه سازی در شهر مشهد (نمونه مطالعاتی؛ منطقه نه شهرداری مشهد)

شهر مشهد به عنوان دومین کلانشهر کشور و قطب جاذب جمعیت نواحی شرقی کشور نیازمند توسعه کالبدی و فضایی متناسب با رشد جمعیتی خود بوده و با توجه به کمبود زمین شهری و هزینه بر بودن توسعه افقی شهر، رویکرد بلند مرتبه سازی و فشرده سازی شهر از طریق احیاء بافت های فرسوده شهری و اصلاح مجدد زمین در دستور کار برنامه ریزان کالبدی و اقتصادی شهر قرار گرفته است. در تحقیق حاضر منطقه نه شهرداری مشهد دارای قابلیت متوسط بلندمرتبه سازی بر اساس اسناد مصوب) به عنوان یک نظام اجتماعی، مورد بررسی قرار گرفته است. این منطقه جزو مناطق جوان و مستعد توسعه عمودی بوده و رشد ارتفاعی قابل توجهی به ویژه در سال های اخیر داشته است. هدف اصلی تحقیق حاضر عبارتند از؛ آسیب شناسی و تحلیل رضایتمندی ساکنین محدوده بلافصل بلندمرتبه ها، از بلندمرتبه سازی در منطقه نه شهر مشهد. این پژوهش از نوع پیمایشی است و نوع تحلیل توصیفی می باشد. متغیرهای مورد بررسی شامل؛ احساس امنیت محیط پیرامون بلند مرتبه ها، رضایتمندی از خدمات محل سکونت قبل و بعد از احداث بلندمرتبه هاو رضایتمندی ساکنین پیرامون بلندمرتبه ها از تغییرات فضایی محدوده می باشد که به کمک روش های کمی تحلیل شده است و در نهایت پیشنهادهایی با هدف افزایش میزان رضایت مندی ساکنین از بلندمرتبه سازی و فرایندهای مربوطه ارایه شده است.

Keywords:

آسیب شناسی , بلندمرتبه سازی , رضایتمندی , مشهد