اثر تغییر نرخ سردکردن و دمای نورد پایانی بر ساختار و استحکام ورق میکروآلیاژی Nb-V-Ti لوله API 5LX70

تامین لوله جهت احداث و تعمیر خط لوله به عنوان باصرفه ترین وسیله انتقال نفت و گاز کشور بسیار ضروری می باشد. در این ارتباط با داشتن امکان ریخته گری تختال و خط نورد ترمومکانیکی کنترل شده به عنوان مطلوب ترین روش تولید ورق و همچنین کارخانجات لوله سازی، توجه به ساخت داخلی لوله و اختصاص بخشی از توان تحقیقی به این صنعت می بایست مورد توجه جدی مدیریت منسجم خط لوله قرار گیرد. در این تحقیق با استفاده از تختال میکروآلیاژی تولید داخل Nb- V - Ti ، اثر تغییرات نرخ سرد کردن و دمای نورد پایانی به عنوان دو عامل مهم، در طی برنامه شرکت فولاد اکسین خوزستان برای تولید ورق لوله API 5LX70 بررسی شده است. با ثابت نگهداشتن سایر عوامل، شش ورق با انتخاب سه دمای کاهش نورد پایانی و سه نرخ افزایش سرد کردن، تولید گردید. بازبینی ریزساختار توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی و همچنین انجام آزمایش کشش و سختی سنجی و برقراری ارتباط احتمالی مابین آنها شیوه این بررسی بوده است. این بررسی نشان داد هماهنگ با تغییرات داده شده، با کم / ریزتر شدن پرلیت و افزایش ریزتر شدن فریت و ظهور سایر گونه های آن، ریزساختار مطلوب تر شده و متناظر با آن استحکام نیز رشد قابل قبول و در حد استاندارد داشته است. بدین ترتیب با نتایج بدست آمده می توان گفت تختال و ورق تولید داخل از کیفیت لازم برای ساخت لوله برخوردار بوده و در این خصوص نیاز به وارد نمودن آنها از خارج نمی باشد.

Keywords:

لوله , نورد ترمومکانیکی کنترل شده , فولاد کم آلیاز پر استحکام: API 5LX70