مدلسازی حساسیت به ترک انجمادی در جوش آلیاژهای آلومینیم-مس: تاثیر زاویه عدم جهت گیری دانه ها و جهت اعمال تغییر شکل

ترک انجمادی یکی ازمتداول ترین انواع ترک درجوش آلیاژهای آلومینیوم است لذا ضروری است تا براساس عوامل موثربرترکیدگی انجمادی معیاری برای پیش بینی حساسیت به ترکیدگی انجمادی فلزجوش ارایه شود چندین مدل عددی برای بررسی ترکیدگی انجمادی وجود دارد بااین وجود تاثیرزاویه عدم جهت گیری مرزدانه ها و جهت تغییرشکل برحساسیت به ترکیدگی انجمادی SCS جوش ها به ندرت موردتوجه بوده است درپژوهش حاضر یک معیارحساسیت به ترکیدگی انجمادی بادرنظر گرفتن زاویه عدم جهت گیری مرزدانه زاویه بین دندریت های دودانه ی مجاور و انحراف جهت اعمال تغییرشکل ازراستای عمود بربازوی اولیه دندریت ارایه شده است سپس معیاربرای آلیاز های آلومینیم مس درمحدوده دمای تردی BTR آن ها بررسی شده است نتایج حاکی ازآن است که الیاژAl – 3.5 wt%Cu بیشترین حساسیت به ترکیدگی انجمادی رادارد بادرنظرگرفتن انرژی مرزدانه افزایش درحساسیت به ترکیدگی انجمادی با افزایش زاویه عدم جهت گیری مرزدانه از7تا 22درجه مشاهده شد درحالی که برای مرزدانه با زاویه کمتر از7وبیشتر از22درجه نمودار SCS اندکی کاهش یافت بعلاوه نزدیک شدن جهت اعمال تغییرشکل به راستای عمود بربازوی اولیه دندریت ها منجر به افزایش SCSشد نتایج بدست آمده تطابق خوبی با مشاهده آزمایشگاهی دارد که حساس ترین منطقه به ترکیدگی انجمادی را خط مرکزی جوش و حساس ترین آلیاژ آلومینیوم مس را آلیاژAl – 3 wt%Cuمعرفی کرده اند

Keywords:

ترکیدگی انجمادی , جوش , عدم جهت گیری مرزدانه , انرژی مرزدانه , آلیاژآلومینیوم مس