مقایسه میزان آلودگی دستکش و گان جراحی به دنبال پوشیدن دستکش به دو روش بسته توسط خود فرد و پوشیدن دستکش به کمک فرد اسکراب در اتاق عمل جراحی مرکز آ موزشی درمانی آیت اله کاشانی اصفهان در سال 1397

مقدمه مهمترین استاندارد اتاق عمل، موضوع پیشگیری و کنترل عفونت می باشد. دست های پرسنل بیمارستان به عنوان یکی ازراه های انتقال میکروارگانیسم ها در اتاق عمل محسوب می شود. پوشیدن دستکش به صورت صحیح و استاندارد یک اصل ضروریجهت پیش گیری از عفونت های موضع عمل است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه میزان آلودگی دستکش و گان جراحی به دنبالپوشیدن دستکش با دو روش بسته توسط خود فرد و بسته به کمک فرد اسکراب در اتاق عمل جراحی مرکز آموزشی درمانی آیتاله کاشانی اصفهان می باشد.این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و به روش مشاهده با استفاده از ابزار چک لیست اجرا گردید.جامعه مورد مطالعه شامل پرسنل اسکراب اتاق عمل جراحی مرکز آموزشی درمانی آیت اله کاشانی اصفهان بود که به روش نمونهگیری آسان در این مطالعه شرکت نمودند. جهت اجرای این تحقیق از پرسنل اسکراب اتاق عمل که دارای معیار های ورود بهمطالعه بودند و به مشارکت در تحقیق رضایت داشتند، در خصوص نحوه پوشیدن دستکش به دو روش فوق آموزش و از آنهاخواسته شد که نسبت به پوشیدن دستکش با دو روش پوشیدن دستکش به روش بسته توسط خود فرد و پوشیدن دستکش بهروش بسته به کمک فرد اسکراب اقدام نماید تا تعداد دفعات هر روش 43 بار انجام شود. پس از یک ساعت از عمل جراحیدستکش ها و گان خارج گردید و توسط تاباندن اشعه ماوراء بنفش میزان آلودگی توسط خط کش بر اساس میلی متر اندازه گیریو در چک لیست مربوطه ثبت گردید.یافته ها نشان داد میانگین مجموع آلودگی دستکش های دست چپ و راست در دو تکنیکمورد مطالعه با هم اختلاف معنی داری وجود نداشت (P005). ولی میانگین آلودگی گان در تکنیک بسته به کمک فرداسکراب به طور معنا داری از تکنیک بسته توسط فرد کمتر بود (P005). بر اساس نتایج فوق توصیه میشود به منظورپیشگیری از آلودگی گان جراحی روش پوشیدن دستکش با تکنیک به کمک فرد اسکراب جایگزین تکنیک بسته توسط خود فرد شود.

Keywords:

کنترل عفونت , تکنیک پوشیدن دستکش جراحی , دستکش جراحی , آلودگی دستکش جراحی , آلودگی گان جراحی