پیش بینی اهمالکاری تحصیلی براساس باورهای هوش، خودکارآمدی و ذهن آگاهی در دانش آموزان متوسطه شهر لردگان

پژوهش حاضر به منظور پیش بینی اهمالکاری تحصیلی براساس باورهای هوش، خودکارآمدی و ذهن آگاهی در دانش آموزانمتوسطه شهر لردگان بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه ی دانش آموزان مقطع متوسطه این شهر بودند بودند که در سال تحصیلی1397-1398 مشغول به تحصیل بودند. در این پژوهش تعداد 200 نفر از این دانش آموزان به عنوان نمونه و به روش نمونه گیریدردسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس اهمالکاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)، پرسشنامهنظریه تلویحی هوش عبدالفتاح و یتس (2006)، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه آگاهی از تمرکز (براون و رایان، 2003)می باشد. تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS-20 انجام گرفت. برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش همبستگی و رگرسیوناستفاده شد. نتایج نشان داد که بین (باور هوشی، باور هوشی افزایشی، باور هوشی ذاتی، خودکارآمدی و ذهن آگاهی با اهمالکاریتحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان لردگان رابطه وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که متغیرهای پیشبین روی هم رفته 20 درصد واریانس اهمالکاری تحصیلی را پیش بینی می کنند. سطح معناداری برای پژوهش حاضر α=0/05 می باشد.

Keywords:

اهمالکاری تحصیلی , ذهن آگاهی , باور هوشی افزایشی , باور هوشی ذاتی , خودکارآمدی