تحلیل رشد ترک خستگی در ریل با قطار های سریع السیر

در این مقاله، بررسی تاثیر حرکت قطارهای سریع السیر روی رشد ترک خستگی در سامانه ریلی ایران است. بدینمنظور ابتدا، شبیه سازی یک مدل المان محدود دو بعدی ایجاد شده و در داخل ریل دو بعدی ترکی در نظرگرفته می شود تا پیش بینی جهت گسترش ترک را بررسی شود. امتداد رشد و توسعه ترک با کمک معیارحداکثر تنش محاسبه گردیده است. سپس مسیر ترک با استفاده از میانگین انتشار زاویه ترک با توجه به توزیعوایبل به دست آمده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که نوع ترک ریل قطارهای کم سرعت با قطارهای پرسرعت متفاوت است. آزمایش های انتشار ترک ریل تحت قطارهای با سرعت کم از مد باز شوندگی (کششی) بهمد لغزشی (برشی) است؛ با این حال، انتشار ترک ریل عمدتا تحت قطارهای پر سرعت در مد باز شوندگی است.علاوه بر این، نرخ انتشار ترک برای قطارهای پر سرعت، سریع تر از قطارهای کم سرعت است. مسیرهای ترکشبیه سازی شده با آزمایش های تجربی تطابق خوبی دارند، که نشان دهنده این است که مقدار معادل جهتهای انتشار ترک به عنوان مسیر انتشار واقعی ترک استفاده شود.

Keywords:

خستگی تماسی , روش المان محدود , انتشار ترک , توزیع وایبل , روش بوت استرپ ناپارامتری