معماری بناهای آرامگاهی لرستان در دوره سلجوقیان

جستار حاضر تلاش دارد که با نگاهی نو و با رهیافتی علمی به بررسی بناهای آرامگاهی برجای مانده از دوران سلجوقیان در لرستان دست یازد. از آنجا که پژوهش های انجام گرفته در این زمینه کم و به صورت گزارش های جسته گریخته بوده و اطلاعات چندانی به علم ما نمی افزاید، بنابراین نیاز به یک پژوهش منسجم در این راستا خودنمایی میکند. پژوهش انجام گرفته با هدف شناخت بیشتر معماری این قوم در لرستان انجام گرفته است سوالات مورد نظر در این مقاله در دو مورد خلاصه میشود: آیا در معماری این مقابر از مصالح بوم آورد استفاده شده است سبک معماری مقابر در مکانهای دیگر تکرار شده است روش تحقیق به صورت میدانی و مطالعات توصیفی و کتابخانه ای انجام شده است. این تحقیق بر آن است که مقابر را نخست به صورت جداگانه تجزیه و تحلیل و سپس بناهای هم زمان این سلسله را در پیوند با هم مقایسه نماید. در معرفی بناها، محل قرارگیری، تاریخ شکلگیری، گونه شناسی، تزیینات به کار رفته و... بیان شده است. نتایج به دست آمده نشان از آن است که در ساخت و سازهای این دوره نیز به مانند دوره های پیشین خود چند اصل به روشنی پیداست، پیروی از روشها و شیوه های معماری روزگاران کهن منطقه، بهره گیری منطقی از ساخت مایهی بومی، همانندی و یکپارچگی شیوه های ساخت بناها، از مهمترین ویژگی های معماری آرامگاهی لرستان در این دوران بوده است.

Keywords:

لرستان , بناهای آرامگاهی , دوران سلجوقی , گونه شناسی معماری