تاثیر یک دوره تمرین استقامتی با مصرف چای ترش بر HbA1c و مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2

زمینه و هدف: دیابت نوع 2 بیماری مزمن شایعی است که با مقاومت انسولینی و افزایش قند خون همراه است و انجام فعالیت بدنی و استفاده ازمکملهای گیاهی نقش مهمی در کاهش علائم آن داشته باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین استقامتی با مصرف چای ترش برشاخص مقاومت به انسولین و HbA1c در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.روش کار: این تحقیق از نوع نیمه تجربی –کاربردی میباشد. جامعه آماری حاضر شامل کلیه مردان مبتلا به دیابت نوع 2 تحت پوشش مرکز تحقیقات دیابت تهران با دامنه سنی 30 تا 50 سال با شاخص تودهی بدنی بالاتر از 30 کیلوگرم بر مترمربع بودند. 60 نفر نمونه آماری بصورت تصادفی در چهار گروه شامل گروه های تمرین استقامتی - مصرف چای ترش، مصرف چای ترش، تمرین استقامتی - دارونما و گروه کنترل قرار گرفتند. نمونه گیری خون در ساعت اولیه صبح بعد از 12 ساعت ناشتایی انجام گرفت. نمونه ها هشت هفته به تمرین استقامتی و مصرف چای ترش پرداختند و در پایان فعالیت، میزان HbA1c و شاخص مقاومت به انسولین مورد ارزیابی قرار گرفت. 48ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی مجددا0 از همه آزمودنیها مانند مرحله اول، خونگیری به عمل آمد.یافته ها: مقایسه گروه ها با استفاده از آزمون T وابسته زوجی و در سطح معنیداری (P> 0 /05) انجام گرفت و نتایج نشان داد تمرین استقامتی با مصرف چای ترش سبب کاهش (p=0/039) HbA1c و کاهش شاخص مقاومت به انسولین (p=0/047) نسبت به گروه کنترل گردید.نتیجه گیری : از یافته های پژوهش حاضر نتیجه میگیریم زمانی که تمرین استقامتی همراه با مصرف چای ترش انجام میگردد، نسبت به زمانی که هر کدام از این مداخله ها به تنهایی مورد استفاده قرار گیرند، اثر سودمندتری بر کاهش HbA1c و کاهش شاخص مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 خواهد داشت.

تاثیر یک دوره تمرین استقامتی با مصرف چای ترش بر HbA1c و مقاومت به انسولین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 Keywords:

دیابت , چای ترش , HbA1c , شاخص مقاومت به انسولین , تمرین استقامتی