امروزه کیفیت زندگی به عنوان عنصری کلیدی در سیاست گذاری و بررسی سیاست های حوزه ی عمومی مورد بحث قرار می گیرد و روابط میان عوامل عینی وذهنی، سطوح عملکرد، نیازهای اجتماعی ومیزان دستاوردهای آن برای افراد در زمینه های بهداشت، آموزش، رفاه اقتصادی، شادکامی، توانایی انجام کارها و کنترل داشتن بر موقعیت ها و فرصت های زندگی توسط محققان با روش های مختلف مورد پژوهش قرار گرفته است.
کیفیت زندگی شهری یکی از مهمترین حوزه های مطالعات شهری در کشورهای مختلف به شمار می رود که دارای مولفه های چندگانه ی اجتماعی، محیطی واقتصادی می باشد. یکی از ضرورت های برنامه ریزی شهری در مناطق ونواحی شهری ارتقای شاخص های کیفیت زندگی است. هدف این پژوهش ارزیابی
کیفیت زندگی شهری منطقه ی 4
شهر ایلام می باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و نوع آن کاربردی است. جامعه آماری ساکنان محلات منطقه 4
شهر ایلام بود که تعداد 384 نفر برای نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ مورد سنجش قرار گرفته به طوری که مقدار آلفای شاخص اجتماعی 170 / 8، شاخص اقتصادی 0 / 826، شاخص کالبدی 0 / 880، شاخص زیست محیطی 0/812 و شاخص مدیریت شهری 0 / 837 محاسبه گردیده است. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss و آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان دهنده آن است که بین
کیفیت زندگی شهری و شاخص های ( اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، زیست محیطی)، همبستگی بالایی وجود دارد که بیانگر همبستگی قوی و مثبت می باشد.