بررسی تاثیر ورزش بر بیماری دیابت

بیماری دیابت یک اختلال متابولیکی مزمن و پیشرونده است که امروزه یک مشکل سلامتی عمومی و یکی از مهمترین عوامل مرگ ومیردر جهان محسوب می شود.این بیماری از نقصان درترشح هورمونی یا عملکرد انسولین و یا هردو ناشی می شود و با افزایش گلوکز خون که اغلب با افزایش گلوکز در ادرار، پرخوری و پرادراری است، مشخص می گردد. آسیب مزمن در دیابت شیرین، وابسته به افزایش فعالیت های اکسیداتیو/ التهابی به همراه زنجیره ای از آسیب های بافتی است که منجر به عوارض شدیدتر قلبی و متابولیکی مرتبط از قبیل هایپر و هایپوگلیسمی، کتواسیدوز، نوروپاتی، نفروپاتی، کاردیوپاتی و رتینوپاتی می شود. دیابت ملیتوس یک عامل خطر کلیدی برای بیماری قلبی -عروقی است و اکثرا به عنوان یک عامل خطر شریان کرونری باقی مانده است. درباره دیابت و فعالیت های ورزشی اظهار نظرهای متفاوتی بیان شده است. موسسه دیابت کانادا معتقد است که فعالیت بدنی می تواند به افراد دیابتی کمک نماید تا به اهداف مختلفی دست یابند که شامل آمادگی قلبی - تنفسی افزایش یافته، قدرت بدنی افزایش یافته، کنترل قند بهبود یافته، مقاومت انسولینی کاهش یافته، پروفایل لیپیدی بهبود یافته، کاهش فشار خون و حفظ کاهش وزن می باشد. دیابت نوع 2 یک بیماری متابولیکی اپیدمیک است که بر اساس تخمین های ارائه شده حدود 5 تا 8 درصد افراد بزرگسال دنیا به آن مبتلا هستند. در دنیا هزینه مستقیم و غیرمستقیم بیماری دیابت 174 بیلیون دلار در سال گزارش شده است ژ1ب. خطر مرگ و میر زودرس، بیماریهای قلبی، کلیوی، عصبی و نابینایی در افراد دیابتی دو برابر افراد غیردیابتی است با توجه به این، در این مقاله سعی شده است تا اثرات تمرینات و فعالیت بدنی گوناگون بر دیابت شرح داده شود .اگرچه فعالیت بدنی منظم ممکن است در پیشگیری و درمان دیابت و عوارض ناشی از آن نقش داشته باشد، اما بیشتر افراد در معرض دیابت نوع 2 غیرفعال هستند. از سویی، علی رغم اهمیت فعالیت ورزشی در بهبود شرایط دیابت، بحثهای زیادی در مورد تجویز برنامه ورزشی برای سلامت این افراد وجود دارد.