فریب مغز و بررسی تاثیرات عصبی-عضلانی تمرین وزنه زدن کور در زنان بالغ

مقدمه: مغز انسان مرکز کنترل تمام رفتارها و حرکات او است و با گرفتن اطلاعاتی از محیط بیرون فعالیتهای انسان را کنترل می کند، ولی گاهی اوقات مغز در درک اطلاعات محیط دچار اشتباه می شود. هدف: هدف ما از این مطالعه پاسخ به این سوال است که آیا میتوان با فریب مغز عملکرد افراد را در یک تمرین وزنه زدن تحت تاثیر قرار داد و نتایج تمرین را بهبود بخشید روش بررسی: یک پروتکل تمرینی وزنه زدن برای اولین بار طراحی شد که شرکت کننده در سه مرحله به طوری که در مرحله اول وزن اعلام شده به شرکت کننده برابر وزن واقعی( 65 %یک تکرار بیشینه)، در مرحله دوم وزن اعلام شده بیشتر از وزن واقعی دمبل و در مرحله سوم وزن اعلام شده کمتر از وزن واقعی بود،وزنه می زد و در طول مدت آزمون سیگنال عضله از عضله جلو بازو او ثبت می شد و تاثیرات عصبی-عضلانی این پروتکل تمرینی روی فرد مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: فرکانس میانه و میانگین در 75 % شرکت کنندگان در مرحله دوم نسبت به اول افزایش و در مرحله سوم نسبت به دوم کاهش داشت و در بقیه معکوس این روند دیده شد.اختلاف پیک تا پیک در همه افراد در مرحله دوم کاهش و در مرحله سوم افزایش داشت و تعداد عبور از صفر همه شرکت کنندگان رفته رفته کاهش پیدا کرده بود. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که تمام شرکت کنندگان در مرحله ای که وزن اعلام شده بیشتر از وزن واقعی است، تارهای عضلانی کمتر، و در مرحله ای که وزن اعلام شده کمتر از وزن واقعی است با وجود خستگی عضلانی، بیشتر تلاش کرده و تارهای عضلانی بیشتری را در گیر کرده اند. بااین پروتکل تمرینی جدید (تمرین وزنه زدن کور) می توان مغز را فریب داد و بدون کاهش وزن دمبل، تعداد وزنه زدن افراد را افزایش داد.

Keywords:

استراتژی تمرینی , فریب مغز , ارتباطات عصبی-عضلانی , توهم.