بررسی تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستای پای برتر و غیر برتر افراد نابینا

مقدمه و اهداف: حفظ تعادل یکى از اساسی ترین عملکردهاى سیستم عصبى-عضلانى در انجام تمامى فعالیت های ساده و پیچیده ورزشى می باشد که از عوامل آمادگى جسمانى مرتبط با سلامتى است. برای کنترل تعادل، بینایی دارای نقشی تعیین کننده در پردازش و تلفیق دیگر ورودی های حسی است. هدف از تحقیق حاضر برر سى تاثیر تمرینات ثبات مرکزى بر تعادل ای ستای پای برتر و غیر برتر افراد نابینا می باشد. مواد و روش ها : نمونه آماری شامل 32 پسر 18-30 سال نابینا با میانگین سنی ( 22/75±2/28)، قد(174/154/77) و وزن (74/58±7/79) بوده و به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل به صورت تصادفی تقسیم شدند. برای ارزیابی تعادل ایستا از آزمون اصلانشده لک لک در پای برتر و غیر برتر استفاده شد. آزمودنی های گروه تجربی در برنامه تمرینی ثبات مرکزی به مدت شش هفته و هفته ای سه جلسه شرکت کردند و پس از شش هفته تعادل آنها مجددا ارزیابی شد. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون شاپیروویلک مورد سنجش قرار گرفت. برای تعیین مقایسه های درونگروهی و بین گروهی به ترتیب از آزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل با سطح معناداری 0/05 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.