رابطه بین سبک های دلبستگی، سبک های فرزندپروری و مشکلات رفتاری در کودکان

از آنجا که دوران کودکی یکی از مهمترین دوران زندگی انسان است و باید توجه داشت که بسیاری از اختلالات رفتاری که در بزرگسالان به چشم می خورد ریشه در مشکلات دوران کودکی دارد، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی، سبک های فرزندپروری و اختلالات رفتاری کودکان دبستانی بود. در یک مطالعه 400 شرکت کننده به روش نمونه گیری در دسترس از میان کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی شهر رشت در سال تحصیلی 96 - 1395 به همراه والدینشان انتخاب شدند و به پرسشنامه های سبک های دلبستگی، سبک های فرزندپروری و اختلالات رفتاری کودکان پاسخ دادند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین مشکلات رفتاری و سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی همبستگی مثبت معنی دار و با سبک دلبستگی ایمن همبستگی منفی معنی داری وجود دارد، همچنین بین مشکلات رفتاری و سبک فرزندپروری مستبدانه و سهل گیرانه همبستگی مثبت معنی دار و با سبک فرزندپروری مقتدرانه همبستگی منفی معنی داری وجود دارد. در بعدی دیگر، سبک های دلبستگی و فرزندپروری توانسته اند 39 درصد از واریانس اختلالات رفتاری کودکان را پیش بینی نمایند. بر اساس یافته های پژوهش اختلالات رفتاری را نوعی واکنش کودک نسبت به نابسامانی های خانوادگی (سبک های فرزندپروری) و از سوی دیگر واکنش به محرک های محیطی نامناسب مانند عدم پذیرش کودک، عدم محبت و حمایت کافی از طرف والدین، افراط در محبت، سردی کانون خانواده – دلبستگی نا ایمن در خلال کودکی مرتبط ساخت.

Keywords:

اختلالات رفتاری , سبک های دلبستگی , سبک های فرزندپروری