بررسی تاثیر شیمی درمانی بر ابعاد عملکردی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان
Publish place: 8th national conference on health promotion strategies & challenges with focous on cancer
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 412
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCHPDMED08_107
تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1398
Abstract:
مقدمه و هدف: امروزه سرطان پستان مهم ترین عامل نگرانی سلامتی زنان است.شیمی درمانی به دنبال سرطان پستان می تواند عمده ترین تاثیر را بر کیفیت زندگی بیماران داشته باشد.دست یابی به اطلاعات درباره کیفیت زندگی نه تنها راه گشای درمان موثر و پیشرفت های آینده است بلکه در ارتقاء برنامه های حمایتی و اقدمات توان بخشی بسیار موثر می باشد. روش کار: در این مطالعه به منظور بررسی تاثیر شیمی درمانی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان 50 نفر از بیمارن تحت درمان با شیمی درمانی در استان مازندران انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی و مصاحبه با خود بیماران و مراجعه به پرونده بیماران استفاده شد. نسبت به ریزش مو شده است p=0/001 و نتایج آزمون تی زوجی تفاوت معنی داری بین میانگین کل کیفیت زندگی در مرحله قبل و بعد از چند دوره درمان نشان داده است p =0/0001 کاربرد در بالین: شیمی درمانی باعث کاهش کیفیت ابعاد عملکردی زندگی بیمارن مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی شده است. بنابراین لزوم انجام مداخلات پزشکی و پرستاری جهت حفظ کیفیت زندگی بیماران بهشدت احساس می شود تا جایی که بیماران بتوانند در این دوره از درمان نقش های خود را در خانواده و اجتماع به عهده گیرند.نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که شیمی درمانی باعث بروز عوارضی چون استفراغ،اسهال،اختلال خواب،نگرانی نسبت به ریزش مو شده است P=0/001 و نتایج آزمون تی زوجی تفاوت معنی داری بین میانگین کل کیفیت زندگی در مرحله قبل و بعد از چند دوره درمان نشان داده است P=0/0001 کاربرد در بالین: شیمی درمانی باعث کاهش کیفیت ابعاد عملکردی زندگی بیمارن مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی شده است. بنابراین لزوم انجام مداخلات پزشکی و پرستاری جهت حفظ کیفیت زندگی بیماران به شدت احساس می شود تا جایی که بیماران بتوانند در این دوره از درمان نقش های خود را در خانواده و اجتماع به عهده گیرند.
Keywords:
Authors
فاطمه رضایی
عضو هیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
ایران بلاش
دانشگاه علوم پزشکی اراک
مائده عابدی
دانشگاه علوم پزشکی مازندران
نغمه اصغری
شهید رجایی تهران
گلیناز سموری
گروه پرستاری آمل