بررسی آگاهی کارکنان بخش اورژانس در مورد لزوم گزارش دهی بیماران با سطح هوشیاری پایین به واحد پیوند اعضا دانشگاه
Publish place: 14th iranian annual congress of emergency medicine
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 456
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EMERGENCYMED14_080
تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1398
Abstract:
مقدمه و هدف : کمبود عضو پیوندی، یک مشکل جهانی است. مهم ترین منبع تامین عضو پیوندی، بیماران مرگ مغزی هستندکه باید به توسط کارکنان تیم سلامت به واحد پیوند اعضا هر دانشگاه معرفی شوند. هدف از این پژوهش، بررسی آگاهی کارکنانبخش اورژانس و تیم سلامت در مورد لزوم گزارش دهی بیماران سطح هوشیاری پایین به واحد پیوند اعضا دانشگاه بود.روش ها : 133 نفر از کارکنان و پرستاران به صورت نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند .ابزار مطالعه یک پرسشنامه خودساخته بود که روایی و پایایی آن به کمک نظرسنجی از صاحب نظران امر اهدای عضو و متخصصین اخلاق پزشکی و همچنین روش های آماری مورد تایید قرار گرفته بود. پرسش شوندگان در قالب سوال چهار گزینه ای به این سوال پاسخ دادند که به نظر شما چهبیمارانی باید به مراکز اهدای عضو اطلاع رسانی شوند پاسخ ها به کمک نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیلآماری قرار گرفت.نتایج : فقط 6 نفر از پاسخ دهندگان (4.5 درصد)، جواب صحیح را انتخاب نمودند. تحلیل نتایج نشان می داد 72 درصد پاسخدهندگان به اشتباه گزینه ای را انتخاب کرده بودند که نشان می داد فقط افراد مرگ مغزی که مرگ مغزی آنها تایید شده بایدگزارش گردد .نتیجه گیری : مطابق دستورالعمل های مرکز پیوند وزارت بهداشت، کلیه بیماران با معیار کما گلاسکو 5 و کمتر از آن باید به مرکزپیوند اعضا دانشگاه گزارش شوند. عدم آگاهی تیم درمان در این زمینه می تواند باعث عدم گزارش دهی بیمارانی شود که بالقوه میتوانند اهداکنندگان عضو شوند. به تبع آن آمار رضایت گیری و اهدای عضو کاهش یافته و صف بیماران منتظر برای دریافت عضوپیوندی طولانی تر خواهد شد. به مدیران ارشد دانشگاه توصیه می گردد در قالب دوره ها و کارگاه های آموزشی، دوره های آموزشیپیوند اعضا برای کارکنان تیم درمان برگزار گردد.
Keywords:
Authors
Seyed Ali Mahdiyoun
گروه بیهوشی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
امیر اسدی فخر
گروه بیهوشی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران