مفاهیم بالستوکاردیوگرافی شبیه تخلیه صرع متقابل ه ستند و می توانند منجر به شناسایی اشتباه صرع در الکتروانسفالوگرافی - fMRI شوند. این مطالعه به بررسی بیماران مبتلا به صرع که الکتروانسفالوگرافی های آنها اصلاح شده اند، پرداخته شده است استفاده از اطلاعات از نشانگر فاز موازی در این روش از 81 بیمار با روش های معمول برای حذف BCG، 9 مورد پردازش شد. بیماران یک نشانگر ردیابی مرحله فاز را استفاده کردند افراد مبتلا به صرع برای اولین بار بدون اطلاعات BCG مشخص شدند که در بررسی دوم، مشکوک به نظر می رسید. پس از هر بررسی، تجزیه و تحلیل fMRIمربوط به رویداد بر روی افراد مبتلا به صرع مشخص شده انجام شد. در مقایسه با افراد مبتلا به صرع مشکوک در دو گروه بیمار هیچ تفاوتی مشاهده نشد. با این حال، توزیع زمان های افراد مبتلا به صرع، به طور قابل توجهی در ارتباط با BCGاز 11 به 18 بیمار بدون نشانگرMPT ثبت شده و تنها 2 تا 9 بیمار با نشانگر ثبت شده بود. در بیماران ثبت شده بدون نشانگر، عدم شناسایی دستگاه های مشکوک منجر به ناهماهنگی بیشتر دیتاهای fMRI شد.
آرتیفکت BCG براساس ضبط MPT اجازه شناسایی ساده تر را می دهد، افراد مبتلا به صرع که در اکثریت قریب به اتفاق بیماران نیاز به اطلاعات BCG ندارند. تصحیح
آرتیفکت بالستوکاردیوگرافی مبتنی بر نشانگر، مطالعه حالت های تخلیه متقابل با الکتروانسفالوگرافی fMRI را بسیار آسان می کند.