یک روش جدید جهت حفاظت شبکه توزیع واقعی با حضور منابع تولید پراکنده

ازتجهیزات و ادوات مهم حفاظت شبکه توزیع، ریکلوزر و فیوز می باشند. این ادوات حفاظتی در زمان عملیات کلید زنی در سیستم باید دارای هماهنگی لازم باشند. درصورت عدم هماهنگی ریکلوزر با فیوز، فیوز زودتر از ریکلوزر عملکرد خواهد داشت و باعث از دست رفتن قسمتی از شبکه و در نتیجه باعث بالا رفتن هزینه ها می گردد. یکی از عوامل دیگر که روی هماهنگی ریکلوزر و فیوز تاثیر دارند، منابع تولید پراکنده می باشند.در این مقاله یک شاخص جدید به منظورتعیین میزان تاثیر منابع تولید پراکنده بر هماهنگی ریکلوزر و فیوز تعریف و بررسی شده است. با کمک این شاخص مکان و ظرفیت نصب منابع تولید پراکنده ارزیابی گردیده و مکان و ظرفیتی که کمترین تاثیر بر هماهنگی ادوات حفاظتی ریکلوزر وفیوز داشته باشد، بدست آمده است. این شاخص به صورت نسبت عدم کل هماهنگی ها به تعدادکل حالت هایی که وجود دارد، تعریف می گردد. روش پیشنهادی در این مقاله روی یک شبکه نمونه هفت شینه اعمال گردیده ونتایج بدست آمده، نشان می دهد به کمک این شاخص می توان بر درستی میزان تاثیر DG در تک تک شین ها از نظر کاهش عدم هماهنگی ریکلوزر و فیوز مشاهده نمود.

Keywords:

هماهنگی حفاظت , شبکه توزیع , تولید پراکنده , فیوز , ریکلوزر , زمان عملکرد