بررسی تطبیقی رفتار حرارتی پوسته خارجی مساجد سنتی و معاصر در شهر تبریز

پوشش یک بنا در مقام مرز بین داخل و خارج، در تقابل همزمان با طبیعت و آسایش انسانی است. در این میان اقلیم شهر تبریز از بعد طبیعی و اقلیمی برخورد پرتنش تری با جداره بنا دارد و نقش پوسته بنا را پررنگتر مینماید. بنابراین مطالعه مرز تفکیکی طبیعت و انسان در این شهر، ضرورت این پژوهش را به اثبات میرساند. از بنایی چون مسجد انتظار میرود بتواند شرایط آسایش انسان را به نحو احسن تامین کند و خود در مقابل شرایط اقلیمی رفتاری خودکفا داشته باشد. در این راستا جداره بیرونی بنا، نقش بسزایی در حفظ شرایط ایجادشده در داخل و ممانعت از نفوذ شرایط اقلیمی بیرون به داخل دارد. مطالعات پژوهش حاضر بر این اصل استواراست که مساجد سنتی به دلیل ضخامت بدنه ها رفتار مناسب تری در قبال پارامترهای حرارتی از خود نشان میدهد و به دنبال تعیین میزان و حد رفتار مذکور است. به همین منظور دو مسجد از دو گروه نمونه های سنتی و معاصر انتخاب شده و مورد سنجش قرار گرفته است. روش تحقیق این پژوهش در بخش مطالعات میدانی، محاسبات دقیق است. پس از انجام سنجش میدانی و اندازه گیری چند نقطه در جداره های بیرونی مساجد، محاسبات مربوط به میزان اتلاف حرارت انجام شده و نتایج آنها به منظور دستیابی به عدد اختلاف حرارتی، با هم قیاس شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد میزان اتلاف حرارتی جداره های پیرامونی مساجد نوساز، تا نزدیک دو برابر بیشتر از نمونه های سنتی است و این امر عملکردحرارتی مطلوب دیوارهای مساجد سنتی را از منظرعددی و کمی نیز ثابت میکند

Keywords:

رفتار حرارتی , جداره , مسجد.