نقش عملکرد افراد در وقوع حوادث طبیعی از دیدگاه روایات

تلقی طیف گسترده ای از متدینان آن است که وقوع حوادث طبیعی همچون زلزله، سیل و کم بارشی، نتیجه مستقیم گناهان و رفتارهای ناشایست مردم است. ولی آیا می توان خسارات و تلفات مناطق مصیب تزده از بلایای طبیعی را صرفا ناشی از گناهکاری ساکنان آن مناطق دانست در این زمینه، روایات متعددی وجود دارد که تحلیل صحیح آن ها م یتواند پاسخ این پرسش را روشن سازد. این تحقیق، که به شیوه توصیفی تحلیلی و روش کتابخان های سامان یافته، می کوشد با ارزیابی سندی و محتوایی روایات مربوطه، تحلیل استواری را در این مساله ارایه دهد. یافته های تحقیق نشان می دهد عملکرد افراد، صرفا یکی از عواملی است که در حد مقتضی می تواند بر وقوع یا تشدید برخی از حوادث طبیعی و خسارت های ناشی از آن موثر باشد، لیک از آنجا که از یکسو اصولا بروز حوادث طبیعی جزء شرور اجتناب ناپذیر نظام خلقت است و از دیگر سو، جنبه ی آزمایش و ابتلا در مصایب، وجه غالب می باشد، نمی توان صدمات ناشی از حوادث طبیعی را لزوما عقوبت گناه افراد دانست.

نقش عملکرد افراد در وقوع حوادث طبیعی از دیدگاه روایات Keywords:

حوادث طبیعی , عقوبت گناه , ابتلا و آزمایش