ارزیابی معیارهای رشد ترک در پلیمر مدرج تابعی به روش اجزای محدود

در این پژوهش، ابتدا معیارهای مختلفی مانند معیار بیشینه تنش مماسی، بیشینه نرخ رهایش انرژی و کمینه چگالی انرژی کرنشی مورد ارزیابی قرار میگیرند. سپس با به کارگیری روش انتگرال تعاملی (انتگرال (M در یک پلیمر مدرج تابعی، ضرایب شدت تنش برای حالتهای مختلف جهت گیری ترک و خواص مکانیکی ماده محاسبه میگردد. بااستفاده از نتایج حاصل، زاویه آغاز ترک از معیارهای مختلف بهدست آمده و با نتایج تجربی موجود در مقالات مقایسه میشود. نتایج آشکار میکند که پیشبینی های معیارهای بیشینه تنش مماسی و کمینه چگالی انرژی کرنشی به هم نزدیک است ولی معیار کمینه چگالی انرژی کرنشی از دقت بهتری برخوردار است. در آخر، مسیر رشد ترک محاسبه شده با نتایج تجربی موجود در پژوهشها مقایسه میگردد و دقت معیار کمینه چگالی انرژی کرنشی، نشان داده میشود.

Keywords:

معیارهای رشد ترک , پلیمر مدرج تابعی , روش انتگرال تعاملی , روش اجزای محدود.