اثربخشی آموزش تابآوری بر کاهش اضطراب و افزایش سازگاری مادران دارای کودکان اختلال اوتیسم

پژوهش حاضر باهدف تاثیر آموزش تابآوری بر کاهش اضطراب و افزایش سازگاری مادران دارای کودکان اختلال اوتیسم در سال تحصیلی 1397-1398 انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی، از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری آن را تمامی مادران کودکان دارای اختلال اوتیسم که در سال تحصیلی 1397-1398 در مراکز استثنایی شهر کرمانشاه پرونده داشتند تشکیل می دادند. حجم نمونه 40 نفر از مادران کودکان مبتلا به اوتیسم در شهر کرمانشاه از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف و به صورتتصادفی در دسترس انتخاب شدند. تمام شرکت کنندگان پرسشنامه تاب آوری را به عنوان پیش آزمون کامل کردند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت آموزش مهارت های تاب آوری قرار گرفت، اما گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. نتایج نشان داد که آموزش تاب آوری بر مادران دارای کودکان اختلال اوتیسم موثر بوده و گروه آزمایش افزایش معناداری را در میزان تاب آوری نشان دادند. با توجه به اینکه تاب آوری این مادران پایین تر از نرمال بود، بنابراین با آموزش مهارت های تاب آوری به این مادران می تواناین ظرفیت ها را در آنان ارتقا بخشید.

Keywords:

تاب آوری , اضطراب , سازگاری , اوتیسم