تاثیر محافظتی تمرین تناوبی هوازی باشدت بالا در مقابل سمیت قلبی ناشیاز دو کسوربیسین در رت ها

مقدمه: استفاده بالینی از دوکسوروبیسین DOX Doxorubicin که داروی پرکاربردی در درمان انواع سرطان است بدلیل سمیت قلبی محدود شده است با وجود توجه فزاینده به نقش محافظتی فعالیت ورزشی بویژه استقامتی با شدت متوسط در مهار سمیت قلبی ناشی از DOX، مطالعات محدودی در مورد تمرین تناوبی هوازی با شدت بالا AIT Aerobic High-intensity interval Training و مکانیسم های آن در این زمینه صورت گرفته است. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر محافظتی AIT در مقابل تغییرات بیان PGC-1α ناشی از DOX در سلول های قلبی رت ها است. مواد و روش ها: رت های ویستار نر به طور تصادفی به چهار گروه هر گروه: 6 سر تقسیم شدند: 1) Control ، 2) DOX 20 میلی گرم / کیلوگرم وزن بدن، داخل صفاقی، 3) AIT (8 هفته 7 ست 4 دقیقه ای با 90-80 درصد VO2max مجزا شده با دوره های 3 دقیقه ای 75-65 درصد VO2max و 4) AIT+DOX بررسی میزان بیان PGC-1α با روش RT-PCR انجام شد. از تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه و سپس آزمون تعقیبی توکی برای بررسی آماری داده ها استفاده گردید. α<0.05 . نتایجک القای DOX میزان بیان PGC-1α را در بافت قلب کاهش می دهد. P<0/05 میزان بیان PGC-1α نیز پس از AIT افزایش یافت. P<0/05 همچنین، AIT قبل از القای DOX نیز موجب افزایش میزان بیان PGC-1α در گروه AIT+ DOX نسبت به گروه DOX گردید. P<0/05 بنابراین AIT می تواند موجب مهار تغییرات بیان PGC-1α ناشی از تزریق DOX شود. نتیجه گیری: AIT به عنوان استراتژی غیر دارویی مناسب می توانداز قلب در برابر سمیت قلبی ناشی از القای DOX محافظت کند.

Keywords:

دوکسوروبیسین , تمرین تناوبی , سمیت قلبی , PGC-1α