اثربخشی آموزش مدیریت استرس بر تاب آوری و کیفیت زندگی زنان دارای تعارض زناشویی شهر کرمانشاه

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های مدیریت استرس بر تاب آوری و کیفیت زندگی زنان دارای تعارضزناشویی در سال 98-1387 انجام گرفت. در این پژوهش از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. در پژوهش حاضر از نمونه در دسترس و با اجرای پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون و مقیاس کیفیت زندگی، 30 نفر از زنان که دارایتعارض زناشویی بالابودند به صورت نمونه گیری هدفمند و به روش تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند.گروه آزمایش 8 جلسه آموزش مهارت های مدیریت استرس هفته ای دو بار به مدت 45 دقیقه بر روی گروه آزمایش اجرا شد ومشارکت کنندگان گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. تحلیل یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مستقل نشان داد که آموزشمهارت های مدیریت استرس باعث افزایش تاب آوری و کیفیت زندگی زنان شده است. مهمترین نتایج این پژوهش، موثر بودنآموزش مهارت های مدیریت استرس در ارتقاء تاب آوری و کیفیت زندگی این زنان می باشد. ازاین رو می توان نتیجه گرفت آموزشمهارت های مدیریت استرس، در افزایش تاب آوری و کیفیت زندگی زنان دارای تعارض زناشویی موثر بوده است.

Keywords:

مدیریت استرس , تاب آوری , کیفیت زندگی , تعارض زناشویی , زنان