بررسی تطبیقی شاخص های حکمرانی خوب در مردم سالاری دینی

یکی از مهم ترین نکانی که می بایست مورد مداقه و تدبیر قرار گیرد، شیوه های حکمرانی دولتها و نحوه تاثیرگذاری آن بر آحاد جامعه است. به طور کلی حکمرانان و خط مشی گذاران از دیدگاه های مختلفی از جمله اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... به مسایل و مشکلات عمومی نگریسته و درصدد حل آن بر می آیند. در این راستا، نکته حایز اهمیت این است که نخبگان قدرت، مسایل عمومی را از دیدگاه خود تعبیر و تفسیر نموده و در نهایت آنها را به عنوان اولویت ها معرفی (یا به عبارت بهتر تلقین) نموده و در دستور کار قرار می دهند. یکی از مصادیق این امر، تیوری حکمرانی خوب است. در این دیدگاه، از زاویه ای خاص که مد نظر تیوری پردازان آن است به مسایل پرداخته شده است و ابعادی همچون ابعاد اجتماعی، اخلاقی و ... مورد اهمال واقع شده است. پژوهش حاضر با بررسی تطبیقی این دیدگاه و مردم سالاری دینی به بیان ابعاد و مولفه های مکمل حکمرانی خوب (یا به عبارت بهتر حکمرانی متعالی یا مطلوب) می پردازد. البته در طی این مسیر، از شاخص های موجود در سیره حکمرانی امیرمومنان علی (ع) نیز بهره برده شده است. نتایج بدست آمده، سه بعد دیگر، یعنی اجتماعی، اخلاقی و مدیریتی به عنوان شاخص های مکمل به این دیدگاه افزوده شده است که هر یک از این شاخص ها دارای ابعاد فرعی نیز می باشند

Keywords:

حکمرانی خوب , مردم سالاری دینی , نهج البلاغه.