اثربخشی هنردرمانی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر خودپنداره و تن انگاره در دختران نوجوان مبتلا به اختلال بدشکلی بدن شهر اهواز

هدف: هدف کلی این پژوهش تعیین اثربخشی هنردرمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر خودپنداره و تنانگاره در دختران نوجوان مبتلا به اختلال بدشکلی بدن شهر اهواز بود.روش: نمونه پژوهش شامل 30 نفر 15) نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) از دانش آموزان بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود و جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودپنداره، روابط چند بعدی خود - بدن استفاده شد.یافته ها: برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چند متغیری و نرم افزار SPSS 16 استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، هنردرمانی مبتنی بر رویکرد شناختی - رفتاری در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل باعث تغییر معنیدار در نمرات خودپنداره و تنانگاره شده است و این تاثیر در مرحله پیگیری نیز تداوم داشته است.نتیجه گیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت که هنردرمانی مبتنی بر اصول درمان شناختی رفتاری میتواند در درمان افراد مبتلا به اختلال بدشکلی بدن مورد استفاده قرار بگیرد.

Keywords:

هنردرمانی , درمان شناختی- رفتاری , خودپنداره , تن انگاره , اختلال بدشکلی بدن