انگیزه های مشارکت ورزشی نوجوانان شهرستان نور

هدف این تحقیق بررسی انگیزه های نوجوانان 9 تا 18 ساله از مشارکت در رشته های مختلف ورزشی بود. این تحقیق با رویکرد توصیفی انجام شد. بدین منظور بیش از 200 مورد پرسشنامه مشارکت ورزشی گیل در بین نمونه آماری توزیع شد. تحلیل های اماری با روش تحلیل واریانس و آزمون های من ویتنی و فریدمن انجام شد. ورزشکاران رشته های انفرادی به طور معنی داری انگیزش موفقیت بالاتری نسبت به ورزشکاران گروهی داشتند. P=0.002 و در سایر انگیزه های مشارکت در ورزش بین ورزشکاران رشته های تیمی وانفرادی تفاوت معنی داری وجود نداشت. در گروه ورزشکاران رشته های انفردی، ارتقای مهارت، آمادگی جسمانی و تندرستی و گروه بالاترین رتبه ها را داشتند. در بین ورزشکاران رشته های گروهی نیز آمادگی جسمانی، گروه و ارتقای مهارت به ترتیب بالاترین رتبه ها را کسب کردند. در عامل آمادگی جسمانی P=0.019 ،تخلیه انرژی P=0.0001 ، روابط با دیگران P=0.018 و لذت و سرگرمی P=0.008 شرکت کنندگان بالای چهارده سال به طور معنی داری اهمیت بیش تری قایل بودند. با توجه به تفاوت هایی که در ماهیت رشته های انفرادی و گروهی وجود دارد، تفاوت بین انگیزه های افرادی که دراین گونه رشته ها فعالیت می کنند منطقی به نظر می رسد. پیشنهاد می شود مسیولان از انگیزش های غیر مادی برای ارتقای مشارکت در ورزش استفاداه کنند.

Keywords:

انگیزش مشارکت , نوجوانان , ورزش انفرادی , ورزش گروهی , سن