توزیع شدت و علل هیپربیلی روبینمی در نوزادان بستری شده در بیمارستان بعثت شهر سنندج در سال1392-93

زمینه و هدف: هیپربیلی روبینمی نوزادی در صورت تشخیص به موقع، قابل درمان میباشد و میتوان ازعوارض آن جلوگیری نمود. شناخت علل هیپربیلیروبینمی میتواند؛ برای آمادگی و طراحی مداخلات مناسب باشد لذا هدف از انجام این مطالعه، بررسی توزیع شدت هیپربیلی روبینمی در نوزادان بستری شده در بیمارستان بعثت سنندج میباشد.مواد و روش کار: در پژوهش حاضر، نوزادان مبتلا به زردی غیر فیزیولوژیک بستری شده در بیمارستان بعثت سنندج از اول آذر سال 1392 تا اول خرداد 1393، مورد مطالعه قرار گرفتند. در بررسی پرونده ها و آزمایشات، اطلاعات مورد نظر جمع آوری گردید. نوزادان پره ترم (کمتر از 37 هفته) با بیلی روبین کمتر از 18 و بیشتر از 18، به ترتیب در دسته بندی خفیف و شدید و در نوزادان ترم (مساوی و بیشتر از 37 هفته) با بیلیروبین کمتر از 20 و بیشتر از 20، جزء دسته بندی خفیف و شدید قرار گرفتند. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار Stata 12 انجام شد.یافته ها: در این مطالعه، 300 نوزاد مورد بررسی قرار گرفتند که 45 نفر 15) درصد) پره ترم و 255 نفر 85) درصد) ترم بودند. 35/6 درصد نوزادان پره ترم و 30/2 درصد نوزادان ترم، هیپربیلی روبینمی شدید داشتند. در پژوهش حاضر، 166 نفر 55/3) درصد) نمونه ها پسر بودند و در بین دو جنس در نوزادان پره ترم از نظر بیلی روبین خفیف و شدید، تفاوت معنیدار بود (P=0/030)؛ همچنین در نوزادان ترم، تفاوت معنیداری در بین نوزادانی که سابقهی زردی در نوزاد قبلی آنها وجود داشت؛ مشاهده شد .(P=0/001)نتیجه گیری: سطوح بالای هایپربیلی روبین خون در ارتباط مستقیم با زردی نوزادی شناسایی شده است و از این معیار، جهت درمان به موقع و صحیح نوزاد استفاده میشود؛ بنابراین، غربالگری و مراقبت منظم برای اطمینان از شناسایی نوزادان با هیپربیلیروبینمی شدید ضروری است.

Keywords:

شدت , هیپربیلی روبینمی , نوزادان , سنندج