مقایسه اثر بخشی درمان قدرت مقابله و درمان مبتنی بر کارکردهای اجرایی بر تنظیم هیجان کودکان اختلال نافرمانی مقابله ای

زمینه و هدف: اختلال نافرمانی مقابله ای به عنوان یکی از اختلالات دوران کودکی ثبات متوسط رو به بالایی در سرتاسر عمر نشان میدهد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی اثربخشی درمان شناختی رفتاری قدرت مقابله و درمان مبتنی بر کارکردهای اجرایی و گروه گواه در تنظیم هیجان کودکان اختلال نافرمانی مقابله ای صورت گرفت.مواد و روش کار: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. شرکت کنندگان با روش نمونه گیری خوشه ای از بین دانش آموزان پسر دوره دوم ابتدایی انتخاب شدند؛ با استفاده از پرسشنامه علایم مرضی کودک CSI-4 فرموالد و مصاحبه بالینی غربال و سپس 45 دانش آموز نافرمانی مقابله ای، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک کنترل قرار گرفتند. به گروه آزمایش اول درمان شناختی رفتاری قدرت مقابله و به گروه آزمایش دوم درمان مبتنی بر کارکردهای اجرایی ارایه گردید. تنظیم هیجان کودکان با پرسشنامه ی نظم جویی شناختی هیجان-فرم کودکان((CERQ-K-P در سه مرحله پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری ارزیابی شد. داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس چند متغیری (مانکوا) تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: هرچند بین میانگین نمرات پس آزمون و پیگیری هر دو درمان با گروه گواه، تفاوت معنی داری وجود داشت P 0/001) ، (P 0/001 اما بین میانگینهای برآورد شدهی گروه درمان قدرت مقابله و گروه درمان مبتنی بر کارکردهای اجرایی در مرحله ی پس آزمون و پیگیری، تفاوت معنیدار مشاهده نشد P 0/99) ، .(P 0/135نتیجه گیری: از انجام این مطالعه میتوان نتیجه گرفت که هر دو روش در مقایسه با گروه کنترل، اثر معنیدار و بلند مدتی بر متغیر راهبردهای مثبت و منفی تنظیم هیجان داشتند.

Keywords:

تنظیم هیجان , کارکرد اجرایی , قدرت مقابله , اختلال نافرمانی مقابله ای