پژوهشی در خط کوفی و انواع آن

خط به عنوان یکی از نشانه های پیدایش تمدن بشری نقش بسزایی در پیوند گذشته با آینده و انتقال مفاهیم، تعابیر و احساسات در گذر زمان داشته است. خط همراه با پیشرفت بشری و اعتلای طبع انسانی به مرور از کاربرد اولیه خود فاصله گرفته و به بستری برای بیان ذوقیات و معارف و تجلیگاهی برای هنر و زیبایی تبدیل شده است. در این بین خط کوفی با بهره گیری از فضای حاکم بر دوره اسلامی توانست جایگاه خاصی در نوشته ها، معماری و شکل گیری هنر اسلامی کسب کند. عمق اثرگذاری این خط تا جایی است که به مدت سه قرن تنها خط روحانی برای کتابت قرآن بود. این خط با گذشت اعصار گوناگون، در انواع و سبک های مختلفی ظهور و بروز پیدا کرد، که هر یک بر جنبه ای خاص از روح ومعنای هنری آن تاکید داشتند. این امر دسته بندی و شناخت این خط را با چالش هایی مواجه ساخته است که در این پژوهش سعی خواهد شد به آن جواب درخور داده شود. این مقاله از حیث ماهیت تاریخی توصیفی تحلیلی است و از روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و مشاهدهای بهره می گیرد. نتایج این پژوهش می تواند مورد استفاده هنرمندان، معماران و طراحانی قرار بگیرد که خواستار آشنا شدن با سبک های اسلامی و عرفانی هستند تا از آن به عنوان منبع الهامی برای آثار خود استفاده کنند.

Keywords:

خط کوفی , خوشنویسی , هنر اسلامی , معماری